نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی در برنامه «به اضافه یک» مطرح کرد:
دغدغه اصلی مردم معیشت است، نه تعلیق چند استاد
نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی، ضمن توضیح درباره تعلیق برخی اساتید، بر این نکته تاکید کرد که این موضوع به اندازه مسائل معیشتی مردم اهمیت ندارد و اختصاص یک برنامه زنده تلویزیونی به آن، اولویت‌بندی درستی نیست.
به گزارش روابط عمومی مرکز هنری رسانه‌ای نهضت؛ در برنامه اخیر «به اضافه یک»، موضوع تعلیق برخی اساتید دانشگاه و دانشجویان به دلایل انضباطی به طور مفصل بررسی شد. در این برنامه که با حضور دکتر محمدمنان رئیسی، نماینده مردم قم در مجلس شورای اسلامی برگزار شد، ابعاد مختلف این موضوع از جمله دلایل تعلیق، آمارها و تأثیر آن بر فضای دانشگاهی مورد بحث قرار گرفت .شب گذشته به ماجرای بازگشت اساتید دانشگاه و دانشجویانی که به دلایل انضبطاطی از تحصیل بازمانده بودند پرداخت.
دکتر محمد منان رئیسی در این برنامه با ارائه آمارهایی، به تشریح دلایل تعلیق حدود 50 استاد دانشگاه در دولت سیزدهم پرداخت. وی اعلام کرد که عمده این تعلیق‌ها به دلیل عدم کسب امتیاز پژوهشی کافی و عدم تمدید قراردادهای پیمانی بوده است. همچنین، حدود 30 نفر از این اساتید به دلیل مسائل مرتبط با صلاحیت علمی و 5 تا 6 نفر نیز به دلیل تخلفات اخلاقی از سمت خود برکنار شده‌اند.
محمد منان رئیسی در این خصوص گفت: بر اساس آمارهای رسمی، کشور ما بالغ بر صد هزار عضو هیئت علمی دارد. در دولت سیزدهم، حدود ۵۰ نفر از این عزیزان به دلایل مختلف تعلیق شده‌اند که این رقم، تقریباً یک نفر به ازای هر دو هزار عضو هیئت علمی را نشان می‌دهد. از این تعداد، حدود ۴۰ نفر دارای قرارداد پیمانی بوده‌اند. شایان ذکر است که تمامی اعضای هیئت علمی در ابتدای کار با قرارداد پیمانی مشغول به کار می‌شوند و پس از گذراندن دوره پنج ساله، امکان تبدیل وضعیت از پیمانی به آزمایشی رسمی را خواهند داشت. عمده کسانی هم که به این مرحله نمیرسند در امتیاز پژوهشی دچار مشکل شده اند.
وی درباره صلاحیت علمی حدود۳۰ نفر از اساتید اضافه کرد: لازم به ذکر است که این دوره پنج‌ساله گاهی به دلایل مختلف قابل تمدید بوده و در صورت عدم کسب حداقل امتیازات لازم در مدت‌زمان تعیین‌شده، امکان تبدیل وضعیت وجود نخواهد داشت. از میان ۵۰ عضوی که تعلیق شده‌اند، حدود ۳۰ نفر به دلیل مسائل مرتبط با صلاحیت علمی و حدود ۵ تا ۶ نفر به دلیل تخلفات اخلاقی از سمت خود برکنار شده‌اند.
رئیسی نماینده مجلس شورای اسلامی با طرح این پرسش که آیا اختصاص یک برنامه زنده تلویزیونی به موضوعی که مشمول تعداد کمی از اساتید است، توجیه‌پذیر است، بیان داشت: من نمی‌دانم ارزش هر دقیقه از آنتن زنده صداوسیما چقدر است که برای موضوعی که تنها مشمول پنج یا 6 نفر از اساتید است باید یک برنامه زنده به آن اختصاص دهید.
در ادامه مجری برنامه، در پاسخ به اسوال آقای منان رئیسی و با توجه به اولویت‌بندی موضوعات، بیان داشت: من از بیان این نکته خودداری می‌کردم چرا که ممکن بود اینگونه برداشت شود که رسانه ملی رفتاری غیر اخلاقی نسبت به ریاست محترم جمهوری داشته است. با این حال، به دلیل تأکیدات آقای پزشکیان در مراسم معارفه وزیر علوم بازخوردهای گسترده‌ای که این موضوع در پی داشت، احساس کردیم که باید به آن بپردازیم. گویی این موضوع به یک مطالبه عمومی تبدیل شده بود. در واقع، یکی از پرسش‌های اساسی مردم این است که آیا این مسئله، یک مسئله ملی است یا صرفاً یک موضوع صنفی؟
این نماینده مجلس در انتقاد از فضای متشنج دانشگاه‌ها در زمان اغتشاشات اظهار داشت: در کلاس‌های درس من، فضایی برای تبادل نظر آزادانه دانشجویان ایجاد می‌شود، اما متأسفانه در اغتشاشات یکی دوسال اخیر جو دانشگاه به گونه‌ای متشنج شد که در این فضای علمی اختلاب ایجاد شد و یک عقب افتادگی ایجاد شد. وی با طرح این پرسش که بروید بررسی کنید که آیا در مدت اغتشاشات آمار تولید مقالات علمی و رتبه‌های بین‌المللی دانشگاه‌ها افزایش یافته است یا خیر، به این موضوع اشاره کرد که تنش‌های موجود در دانشگاه‌ها، مانع اصلی پیشرفت علمی کشور شده است.
کارشناس مهمان برنامه «به اضافه یک» در پاسخ به یکی از دانشجویان حاضر در برنامه که از نبود فضای مناسب برای بیان اعتراضات در سال 1401گلایه کرد، گفت: من کاملاً با نقد آقای موسوی موافقم. به عنوان نماینده مردم، از مسئولین مربوطه می‌خواهم که به مطالبه مهم مقام معظم رهبری در خصوص فراهم کردن فضای آزاداندیشی در دانشگاه‌ها توجه کنند. دانشگاه‌ها باید محلی برای تضارب آرا و نقد آزاد باشند. در غیر این صورت، نارضایتی‌ها تبدیل به تنش و در نهایت به آشوب خواهد انجامید. من به صراحت به دوستان در دولت جدید می‌گویم که اگر این فضا فراهم نشود، تکرار اتفاقات اخیر دور از انتظار نیست.
محمد منان رئیسی در پایان با اشاره به تجربه شخصی خود در دولت یازدهم گفت: من در سال ۹۲ پس از طی مراحل قانونی، به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت مشغول به کار شدم. اما به دلیل اختلاف نظر با مسئولان دانشکده، تمام دروس من حذف شد و از حضور در جلسات گروه منع شدم. این در حالی بود که رزومه علمی من به لحاظ پژوهشی کیفیت خوبی داشت. متأسفانه در آن زمان، هیچ‌یک از افرادی که امروز داعیه‌دار بازگشت اساتید هستند، به این ظلم اعتراضی نکردند. اگر قرار است به دنبال وفاق ملی باشیم، باید عدالت برای همه برقرار شود و همه افراد به طور یکسان مورد قضاوت قرار گیرند.